Undring....

Søndag vakna vi til striregn og vind, som på ingen måte såg ut til å ville avta i løpet av dagen....

Men ut på tur SKULLE vi, så fekk no berre veret leve sitt eige liv!!

Det er jo og noko som heiter:

"Det finst ikkje dårleg ver, berre dårlege klær"

Vi rusta oss med kakao, niste og popkorn og dermed var vi klar...

Undervegs var tanken ganske klar.

Veret var`kje nøye,

moro skulle det vere lell.

I undring vi stoppa,

kva var det for spor?

Hjorten er gjenkjennbar,

men kvar var han på veg??

Er det harehuler??

Og har haren øydelagt for mauren??

Når ein ut på tur skal gå,

ja då er pausematen viktig...

Vi stoppa ved tømmeret,

her var vi klar for rasten...

Noko varmt er godt i koppen,

og jammen smaka maten...

Veret bar vi med oss,

vi hadde regn, sol, snø, sol, sludd og vind...

Men morro var det lell!!

I ruinane vi søkte...

Kva skjulte det seg her??

Ein gammal sykkel det var sikkert...

Men var her kakebokser?

Ein gammal sinkbalje vi kunne konstantere,

men kvar var det som hadde vorte mala?

I all elendigheita,

reiste vindauget seg så stolt!!

Kva har du å fortelle?

Kvifor er du like heil?

Kven har du eingong gleda?

For vakker har du vore!!

For veret har du sperra,

til glede for bebuarar!!

Har det vore barn her?

Sat dei eingong på trappa?

Fann dei glede i å leike?

På same vis som vi gjer?

Er det lenge sidan drifta stogga?

Og kva var den gong grunnen?

Var barna med i fjøsen,

og likte dei arbeidet?

Ja, spørsmåla er mange,

og svara dei er få.

Men drøyme kan vi gjere,

og skape svara sjølv!

Takk for at du var med på ferden,

på denne undringa vår i dag:0)